Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013

Στα χείλη στάξε να το πιω...Της Άρνης το νερό


Στα χείλη στάξε να το πιω...




Της Άρνης το νερό
Αααα....
Της Άρνης το νερό
Της αρνησιάς...
Της αρνησιάς τη βρύση

Αααα...
Της Άρνης το νερό
το ήπιες και...
το ήπιες και μ' αρνήθης

Αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω
της Άρνης το πικρό νερό,
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα άμα σε δω
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα θ' αγαπώ

Αααα...
Της λήθης το στενό
το πέρασες...
το πέρασες κι εχάθης

Αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω
της Άρνης το πικρό νερό,
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα άμα σε δω
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα θ' αγαπώ

στα χείλη στάξε να το πιω
της Άρνης το πικρό νερό,
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα άμα σε δω
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα θ' αγαπώ...



Στα χείλη στάξε να το πιω...


Πολύ...
Έντονα...
Επώδυνα...
Μαρτυρικά...

Ήθελα να ξέρεις ότι μου λείπεις τόσο...
Ήθελα με κάποιο τρόπο να στο πω...
Και αν νοιάζεσαι έστω και λίγο θα το δεις εδώ...

Δεν είσαι πουθενά πια...
πουθενά...

Με ξέχασες...
Ξέχασες...

Έτσι είναι το νερό της λήθης...
Το πίνεις και ξεχνάς...
Το πίνεις και ζεις μια υπέροχη ζωή...
Το πίνεις και ζεις την ευτυχία...

Και ξεχνάς...
Και αγνοείς...

Δυστυχώς για μένα ισχύει το αντίθετο...
Δεν μπορώ να ξεχάσω...

Δεν μπορώ να ξεχάσω τίποτα...
Τις αγκαλιές... τα φιλιά... τα χάδια...
Τις κουβέντες... τα ξενύχτια... τα λόγια σου...

Κομμάτια η καρδιά μου...
Έχει γίνει σκόνη...

Και...
Όσο κι αν στάξεις στα χείλη μου...
Και πάλι θυμάμαι...
Και πάλι εσένα θ' αγαπώ...

Σε φιλώ...

There is not always hope...
I learned it... the hard way...





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου