δεν ξέρω αν στο είπα & ALLA

Aug17

δεν ξέρω αν στο είπα

Αταξινόμητα 6 σχόλια

                                                        τσανακλίδου- γαλάνη

         

                                                            

Aug17

πορεία αποκάλυψης

Αταξινόμητα 15 σχόλια

                                                           Είδε πέρα από την ώρα της ανατολής!

Μίλησε με τους αγγέλους της νέας μέρας

και φιλίες βαθιές έκανε με τις γοργόνες τα βράδια στις σπηλιές.

Τους μίλησε όμορφα κι εκείνες τον φίλεψαν με δώρα ψυχής.

Ήταν καλός μαζί τους και τον αγάπησαν  με πάθος

που κανένας δε μπορούσε να υμνήσει χωρίς να την αδικήσει.

Μόνο της θάλασσας τα νερά και ο προστάτης τους Θεός

την είχε ευλογημένη για πάντα.

Ήταν αγάπη βαθιά, που σπάραζε στον αποχωρισμό

μα ευτυχία ένιωθε  στο γυρισμό του.

Κυνηγημένος πολλές φορές σαν πήγαινε,

τον έκρυβαν τόσο καλά, που οι εχθροί τον προσπερνούσαν.

Ήταν τόσοι σίγουροι ... αλλά έχαναν πάντα σαν μαζί του τα έβαζαν,

διότι απλά ο καπετάν Λαός είχε ψυχή έννοια άγνωστη,

αφού πουλημένη την είχαν

και ξεχασμένη στα αζήτητα της συνείδησης τους.  

Όλα τούτα ήταν κατάθεση ύπαρξης.

Τα έδινε όμως στους ανθρώπους,

που γευόταν τη γνώση τόσο δυνατά

σαν να ήταν ηδονή της σάρκας κι εκτόνωση ψυχής.

Ω! μα ναι αυτή ήταν η επανάσταση του καπετάν Λαού,

για όσα είχαν απορρίψει αυτοί που κοίταζαν

μόνο βιτρίνες και ποτέ περιεχόμενο.

Ήταν οι άνθρωποι μιας κοινωνίας που βούλιαζε

στον οχετό των αμαρτιών της και στο σκοτάδι των πατρώνων της.

Το μόνο που τον γιάτρευε ήταν εκείνη,

που τη συνάντησε απροσδόκητα

και μέσα από τη σιωπή της και του φανέρωσε πολλά,

του έδωσε την ελπίδα

για τα καλύτερα που έρχονται. 

Ναι, είναι αλήθεια. Κάποτε κατεβαίνουν στη γη άγγελοι.

Φωτίζουν το δρόμο των φευγάτων που βρίσκονται

 έξω από την πορεία που οι ίδιοι θέλησαν.

Συνέπεια το σύστημα της κοινωνίας,

τους έμπλεξε σ' άλλα σοκάκια,

ψυχρά, αφιλόξενα, μουντά ...

Ευτυχώς στην πορεία νιώθουν

το χάδι που έχασαν, τη χαρά που τους έκλεψαν,

τον αγώνα που δικαιώθηκε

σ'; αυτή την περίοδο της αποκάλυψης,

της έκπληξης, του θαυμασμού, της απεραντοσύνης

που μέσα στο χαμόγελο της μετατρέπεται

σε ένα είδος ονειρικής απόδρασης, αληθινής ζωής

και δημιουργίας μεγάλων έργων ζωής

Είναι βαθύτατα συναρπαστικό να δίνονται

οι αγώνες κάτω από αντίξοες συνθήκες,

διότι μόνο αυτές προσγειώνουν τον άνθρωπο

και τον επαναφέρουν στη θέση που η φύση τους έταξε.

                          Στέλλα Μ. (απόσπασμα)

Aug16

αύγουστος είναι...

Αταξινόμητα 5 σχόλια

Αύγουστος είναι το τραγούδι του Νικόλα
και κάποια νύχτα στη ζωή που τα'χεις όλα
μια αγκαλιά και φορητό ραδιοφωνάκι
να παίζει Μάλαμα, Περίδη και Λιδάκη

Αύγουστος είναι και του Ρίτσου η σονάτα
αλλά μπορεί κι ένα χωνάκι σοκολάτα
του σεληνόφωτος αυτή η πανδαισία
να ξεγελιέσαι πως υπάρχει αθανασία...

Αύγουστος είναι ο ρεμβασμός του Σκιαθίτη
κι οι αναμνήσεις απ' το φως του Πανορμίτη
φλόγα κεριού σε ταπεινό προσκυνητάρι
με το σπαθί του Αρχαγγέλου στο θηκάρι.

Αύγουστος είναι και το δεύτερο φεγγάρι
προτού προλάβει ο Σεπτέμβρης να το πάρει
πέντε-έξι στίχοι που αγαπάς και τους θυμάσαι
είσαι κι εσύ που ξαγρυπνάς κι όταν κοιμάσαι

                                Ηλίας Κατσούλης- Παντελής Θαλασσινός

Aug16

σαν τη βουή απ' το κοχύλι

Αταξινόμητα 12 σχόλια

  Σαν τη βουή απ'το κοχύλι 
 όπου κι αν βρεθώ
Να γελάς σ' ακούω
Να γελάς

Σαν τη βουή
Σαν τη βουή απ'το κοχύλι
ποια μουσική πάλι κοντά μου
σ' έχει στείλει
όπου κι αν βρεθώ
Να γελάς σ 'ακούω
Να γελάς

Δεν θα σ' αφήσω ποτέ
Δεν θα σ' αφήσω ποτέ
να χαθείς
Δεν θα σ' αφήσω ποτέ
Δεν θα σ' αφήσω, το τέλος
να δεις
Σαν τη βουή απ'το κοχύλι

Σαν τη βουή
Σαν τη βουή απ'το κοχύλι
Σπας τη σιωπή που καίει
τα χείλη
Οπου κι αν κρυφτώ
Να μετράς σ' ακούω
Να μετράς
 

Aug16

σπασμένη χορδή κιθάρας...

Αταξινόμητα 16 σχόλια

Πάλεψε, μάτωσε, έκλαψε,

φώναξε, ούρλιαξε, έπεσε κάτω στο χώμα,

κυλίστηκε στη λάσπη, ένιωσε να του κόβεται η ανάσα,

να του φεύγει η δύναμη.

Ένιωσε να τον κλωτσάνε ανήμπορο,

να τον τραβάνε από της αληθινής

του θέλησης το στόχο.

... Δεν άλλαξε.

Παρέμεινε το ίδιο αφελής κι ονειροπόλος,

να παίζει κιθάρα.

Την κιθάρα με τη σπασμένη χορδή,

με τη σπασμένη ζωή,

με τις επεμβάσεις για να σωθεί ο ήχος της ...

Και ναι ήταν το θαύμα της Παναγιάς μεγάλο,

αφού έβαλε στη θέση της ένα κομμάτι μισινέζα,

από αυτή που ψάρευε.

Ο ήχος έκανε παραλλαγή μα όχι μετάλλαξη!

Σ'; αυτής της χορδής τη δύναμη στηρίχτηκε,

για να συνεχίσει..

Ένιωθε σαν να είχε παίξει στα ζάρια τις δεκάρες του

και μ'; αυτές να κέρδισε κομμάτι ζωής

με ποιότητα στις επιλογές,

έχοντας πάντα εκείνη κοντά του,

να του ανοίγει το κεφάλι

και να σταλάζει μέσα στο μυαλό του

τους ήχους κιθάρας και φως,

γιασεμιά, βότσαλα,

πουλιά, φύκια, ανεμώνες.

Ιστορίες, παραμύθια

και πάνω απ' όλα μια καθαρή αγάπη και στήριξη

χωρίς αντάλλαγμα κανένα, παράπονο κανένα.

Όλα κλεισμένα στο «ντιιιν» της κιθάρας του,

όλα σε μια πορεία ανέλπιστη με όλα τα καθημερινά,

που όμως δεν την έφθειραν.

Αγάπη έγιναν όλα.

Απ' αυτή συνθέτει το καλύτερο της ζωής του τραγούδι ...

                                                 Στέλλα Μ. (απόσπασμα)

Aug15

μίλησε μου

Αταξινόμητα 12 σχόλια

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Άνοιξα στον κήπο μου πηγάδι,
να ποτίζω τα πουλιά,
νάρχεσαι κι εσύ πρωί και βράδυ
σα μικρή δροσοσταλιά.
Ήρθες μια βραδιά με τον αγέρα, αναστέναξ'η καρδιά,
σού'πα με λαχτάρα "καλησπέρα"
και μου είπες "έχε γεια".

Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
δε σε φίλησα ποτέ μου.
Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
πώς να σε ξεχάσω πες μου.
Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
δε σε φίλησα ποτέ μου.
Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
μόνο στ'όνειρό μου σε φιλώ.

Φύτεψα στην πόρτα σου χορτάρι
Να 'χεις ίσκιο και δροσιά,
Και ηρθα πριν αλλάξει το φεγγάρι
να σου φέρω ζεστασιά.
Σ' έβγαλα στου ήλιου τ'α ανηφόρι
Στα σοκάκια τα πλατιά,
μα ηρθε παγωνιά και ξεροβόρι
και δε μ άναψες φωτιά.

Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
δε σε φίλησα ποτέ μου.
Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
πώς να σε ξεχάσω πες μου.
Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
δε σε φίλησα ποτέ μου.
Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
μόνο στ'όνειρό μου σε φιλώ.

Aug15

πέτα με ψηλά

Αταξινόμητα 25 σχόλια

                                                           ΟΝΑΡ

Αν νιώθεις πως αργεί να ξημερώσει πάλι
Αν τρέχεις να προλάβεις μια καινούρια μάχη
Θα 'μαι εδώ το χέρι αν θες να σου κρατήσω
Θα 'μαι εδώ στα όνειρά σου να σε συναντήσω
Πέτα με ψηλά δωσ' μου φτερά να σ' ακολουθήσω
Πάρε με μακριά δωσ' μου φτερά να σε ξαναβρώ
Αν βλέπεις γκρίζα σύννεφα να σε τυλίγουν
Αν έχεις χίλια κύματα για να σε πνίγουν
Θα 'μαι εδώ το χέρι αν θες να σου κρατήσω
Θα 'μαι εδώ στα όνειρά σου να σε συναντήσω
Πέτα με ψηλά δωσ' μου φτερά να σ' ακολουθήσω
πάρε με μακριά δωσ' μου φτερά να σε ξαναβρώ...

Χρόνια πολλά σε όσους και όσες γιορτάζουν 

από το "Βυθό αγάπης"

Με αγάπη Στέλλα

Aug14

πριγκηπέσα

Αταξινόμητα 11 σχόλια

                                                                                         Σωκράτης Μάλαμας

Το βράδυ που κοιμόμουνα,
σε είδα στο όνειρο μου.
Λες να' σαι εσύ η μοίρα μου;
Λες να' σαι το τυχερό μου;
Ενα φως σε περιέλουζε,
σαν να 'σουνα αγία.
Δεν ήσουνα ψευδαίσθηση, μήτε και ουτοπία.
Ήσουνα μια πραγματική θεόσταλτη οπτασία.
Το γέλιο σου με άγγιξε,
βαθιά μες την καρδιά μου,
είσαι μες την σκέψη μου,
ζωή για τ' όνειρα μου.
Στα μάτια σου αντίκρυσα,
ένα σπάνιο θησαυρό,
που τόσο καιρό έψαχνα,
σ' άλλους κόσμους να τον βρω.
'Αλλος παρόμοιος δεν βρίσκεται,
σε όλο τον κόσμο μέσα,
εσύ είσαι τώρα πια,
η δική μου πριγκηπέσσα!

Aug14

ερωτικό σκίρτημα

Αταξινόμητα 29 σχόλια

Έψαξα το κορμί σου
με τις κόρες των ματιών,
με τις άκρες των δακτύλων,
με το γέμισμα της παλάμης...
Έψαξα την ψυχή σου
σαν τον άνεμο που τρυπά
τα λεπτά, καλοκαιρινά ρούχα
και τυλίγει το κορμί
σ' ατέλειωτη θωπεία ερωτική.
Έψαξα το είναι σου
μέσα από μάτια 
    που τάζουν παιχνιδιάρικα...   
Μέσα από τρυφερές
χειρονομίες κι ομιλίες. 
Λευκό κρασί το καλοκαίρι
άρωμα μεθυστικό
η αύρα η θαλασσινή
κι ο ίμερος
που δεν τολμά να εκδηλωθεί...

             Ρούλα Σκούταρη

"Eleftheria"- 06-07-2006
για την αντιγραφή Στέλλα Μπάκνη

~~~~~~~~~~~~

Όμορφη μέρα σε όλους!