|
μια σου ανάσα
Έρωτας είσαι
Πάθος και λάθος μαζί
Άγγελος και δαίμονας αντάμα
Αγάπη μου
Ζωή μου
Στη λίμνη μέσα νούφαρο
Είδωλο θεϊκό
Άνθος λευκό
Αμάραντο
Ρίζωσες εντός μου
Βαθιά..
Στ΄ απάτητα όνειρα
Στα πράσινα νερά μου
Γύρω πλαγιές κι ερωδιοί
Εσύ καθρέφτης ουρανός
να κλέβεις φως απ΄ τ΄ άστρα
Ν΄ αποπλανείς γοργόνες μάγισσες
Σκλάβες σου πριγκίπισσες,
με μύρο να σε λούζουν
Να αιχμαλωτίζεις πόθους
έτοιμους να εκραγούν
Ναυαγούς πόθους,
στο αμπάρι να τους κλείνεις
συντροφιά να κρατούν στο πέλαγος
Ιππότης, με το σύννεφο να ενώνεσαι
Να με τυλίγεις
Να με αγαπάς
Να προσπερνάς φτερωτούς θεούς
Να αναρριχάσαι στις άκρες των δαχτύλων μου
Φιλί φιλί να με κερδίζεις
Να ξεψυχάς στη θάλασσα
ταξιδεύοντας το πιο μακρύ ταξίδι
Καταλήγοντας βροχή
στο νησί των Ανέμων..
στον Οίκο Σου..
αφιερωμένο..
L.N.E
Φεγγαρόπετρα εγκλωβισμένη
στο κοχύλι των δακτύλων μου..
Ποθώ εκεί να μείνεις
Οικειοθελής κατά-δικος μου
Αναρριγώ στο πιο μικρό σου κύμα
κι ανασκαλεύω το βυθό του κήπου σου
Κυλώ δάκρυ αρμυρό στων ματιών σου
το πέλαγος
Με τα χείλη μου γεύομαι
μύριες αποχρώσεις, δερμάτινες
Πάλλεται η υδρόγειος στο σφυγμό σου..
Ίχνη στην άμμο ακολουθώ
Πλησιάζω το μυστικό σου
Ελεύθερος λογίζεσαι
Έρωτας, ταξιδευτής κι αντάρτης
Με τρίαινα σημαδεύω την καρδιά σου
Πέρλα χτυπώ
Σε κερδίζω
Σε κρεμώ στο στήθος μου, φυλακτό
Κόσμημα φαντασίας ανεκτίμητο
Το ασημί και το χρυσό σου αγγίζω
Στα σπλάχνα μου μέσα σεργιανάς
και τα στολίζεις
Καδένα σε φορώ,
το μόνο ρούχο πάνω μου
Κι εσύ φλογίζεσαι και καις
Λιώνεις και συσπάσαι
Στης ανάσας τον στεναγμό,
στου πόθου το μαρτυρικό
άγραφο λεξιλόγιο
Εκεί,
στης γλώσσας μου
το άναρχο σκουλαρίκι..
μονόγραμμα καρφίτσωσα
το αρχικό σου γράμμα..
L.N.E
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου