Το γράμμα της αγάπης

Το γράμμα της αγάπης

«ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ»

Βασίλη Βασιλικού

Εκδόσεις Φιλιππότη 1979

8.1.79

Επειδή ακόμα κυνηγάω ανεμόμυλους και δεν θέλω να συγκεντρωθώ πάνω στη μοναδική αλήθεια,  που μου λείπεις, που δεν είσαι πια εξάρτημα της ώρας, του χρόνου, του χιονιού, του ήλιου ή της αρρώστιας, επειδή δεν θέλω ακόμα κάτι τέτοιο να το παραδεχτώ αμετάκλητα, επιτρέπω στον εαυτό μου φυγές, μικρές φυγές, μικρές νευρώσεις, μικρές ελπίδες, μικρές απελπισίες, γιατί εσύ, αγάπη μου, αυτό, αυτό και μόνο, γιατί εσύ λατρεία μου, γιατί εσύ, φως μου, (όλα τα κλισέ είναι καινούρια για μένα),

δ ε ν  ε ί σ α ι.

Κι έρχονται στιγμές που οι βελόνες των πεύκων τρυπούν το σώμα μου, μα τόσο οδυνηρά.

Υπάρχουν κι άλλες, ευτυχώς, στιγμές, όπου ο άνεμος γεμίζει τον ουρανό.

Σε μια τέτοια στιγμή σήμερα σε είδα, σε είδα , ενώ ήμουν πάνω απ' τον τάφο σου, σαν ένα μεγάλο πουλί, ένα τεράστιο γλάρο, που πέρασε και γέμισε τον ορίζοντα είκοσι χρόνια για μένα. Σε ένιωσα σα μια δύναμη που με παρέσυρε, που με εκκόλαψε, που με γονιμοποίησε, που μούδωσε το μάννα τ' ουρανού, στην έρημο, άπληστα, να τρώω, που με ξεδίψασε, μα προπαντός αυτό, με  γέννησε απ' την αρχή, με έφτιαξε

 ά λ λ ο ν .

2