Μοναξιά
Νύχτα ….δεν ξέρεις καν την ώρα
Χάθηκες και απόψε
Σε δρόμους ψεύτικους σε δρόμους
Γεμάτους πάθος ,λάμψη τύφλωσε τα μάτια σου .
Έσβησε η εικόνα σου την κάλυψαν τα ψέματα τις νύχτας
Έκρυψες το μαύρο χρώμα τις ψυχής σου σε έρωτες τις βραδιάς .
Μοίρασες το κορμί σου απλόχερα σε αγνώστους
Κριμένη πίσω από τη μάσκα σου …και τώρα αργά ποια .
Είσαι εδώ …πάλι μονή …πάλι εσύ …χωρίς κανέναν απέναντι …εσύ και η μοναξιά …
Έλα μην αργείς…. μιλάς μόνη …στη μοναξιά .
Σκέπασε με ,Κρυώνω , Κουραστικά .
κατερινα - αναστολη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου