το όνειρο...

το όνειρο...

Ότι σε κρατάει ζωντανό,

το όνειρο.

Ότι γεμίζει τη ζωή σου,

η πραγμάτωσή του.

Σ’ ακούω να λες…έζησα τ’  όνειρο, θέλω να ζήσω τ’  όνειρο.

Πόσοι άραγε πραγματώνουν τα όνειρά τους;

Eίναι άραγε όνειρα ή κάτι άλλο αυτό που ζούμε;

Συνήθως αυτό που λέμε όνειρο, δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση αυτού που θα θέλαμε να ζήσουμε. Ένα δημιούργημα της φαντασίας μας για να ξεγελάσουμε με ψεύτικους παράδεισους την άχαρη και άτολμη ζωή μας.

Το όνειρο, αυτό που κλείνει μέσα του όλη μας την ύπαρξη, δεν κατοικεί εδώ. Στον ουρανό είναι το σπίτι του. Και θέλει δύναμη, θέλει κουράγιο, θέλει φτερά για να βρεθείς κοντά του. Δεν είναι εύκολο. 

Πέφτεις, πονάς, πληγώνεσαι…υπάρχουν φορές που χάνεσαι.

Πρέπει όμως, πάντα να προσπαθείς.

Αυτός πρέπει να είναι ο σκοπός σου.

Να σηκωθείς ψηλά, ζεστά να τ’ αγκαλιάσεις, να ταξιδέψεις ως τ’ αστέρια.

ανάγερτος