Βάλτε τις μάσκες Κείμενα: Δημήτρης Λυμπερόπουλος, Κική Τριανταφύλλη, Γεωργία Γεωργακαράκου
Ηταν ένα μπαλ μασκέ Το καρναβάλι ήταν κάποτε μια ευκαιρία για να γλεντήσει η Αθήνα σε θρυλικούς χορούς μεταμφιεσμένων που τα είχαν όλα. Τρανταχτά ονόματα της κοινωνικής, καλλιτεχνικής και πνευματικής ελίτ, αληθινά κοσμήματα και εντυπωσιακά κοστούμια που σχεδιάζονταν μήνες πριν, ακόμη και δια χειρός Τσαρούχη.
Μπορεί οι περισσότεροι να συνδέουν το καρναβάλι με την Πάτρα, μπορεί εσχάτως τοπικά ήθη και έθιμα από διάφορες περιοχές της χώρας να διαδόθηκαν – κυρίως λόγω τηλεόρασης – σε όλη την Ελλάδα, οι Απόκριες όμως ανέκαθεν εμπλέκονταν και με την αστική κουλτούρα. Και ως τέτοια καταγράφηκε στα κιτάπια της ιστορίας της αθηναϊκής κοινωνίας. Της μικροαστικής (τα γαϊτανάκια και οι ορδές των μασκαράδων στην Πλάκα αποτελούσαν ατραξιόν μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 1980) αλλά και της μεγαλοαστικής για την οποία ήταν ένα φαντασμαγορικό σόου με πρωταγωνιστές τους λαμπερούς καλεσμένους. Αναφερόμαστε άλλωστε σε εποχές με αυστηρές αρχές και ήθη, οπότε οι μάσκες των αποκριάτικων κοστουμιών ήταν μια καλή ευκαιρία για να παραμεριστούν οι αναστολές. Σε αυτό ίσως να οφειλόταν και η μεγάλη επιτυχία του μπαλ μασκέ του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρεταννία», του πιο φημισμένου στη δεκαετία του 1950, όπου όλοι πήγαιναν ντυμένοι ντόμινο με απαραίτητο αξεσουάρ τη μάσκα. Ετσι, μη γνωρίζοντας ποιος είναι ποιος, απολάμβαναν το «καλυμμένο» φλερτ με απρόσμενα επακόλουθα, αφού λόγω μεταμφίεσης πολύ συχνά ο σύζυγος φλερτάριζε τη σύζυγο. Την ίδια εποχή, άλλοι χοροί μεταμφιεσμένων που εθεωρούντο «the place to be» ήταν αυτός του Ιππικού Oμίλου, της Ενωσης Θεατρικών Συγγραφέων, του ξενοδοχείου «Σεσίλ» στην Κηφισιά και του «Κινγκ Τζορτζ». Η ιδιοκτήτριά του Καίτη Καλκάνη οργάνωνε κάθε χρόνο στο «Tudor Hall» το περίφημο bal de tête (στόλιζαν μόνο το κεφάλι και μακιγιάριζαν το πρόσωπο). Αυτή την παράδοση προσπάθησε να αναβιώσει μετά το 2000 και η νέα ιδιοκτήτρια Τίνα Δασκαλαντωνάκη. Ως προς τα αποκριάτικα πάρτι που γίνονταν θέμα συζήτησης στα μεγαλοαστικά σαλόνια της Αθήνας τη δεκαετία του 1950, το κορυφαίο ήταν αυτό της Λητώς Κατακουζηνού, με σταθερούς καλεσμένους τον Γιάννη Τσαρούχη (που επιμελείτο και την αποκριάτικη αμφίεσή της), τον Ελύτη, τον Χατζηκυριάκο - Γκίκα, τον νεαρό, τότε, ποινικολόγο Αλέξανδρο Λυκουρέζο και λοιπά μέλη της αθηναϊκής ελίτ. Περιελάμβανε και διαγωνισμό μεταμφίεσης, όπου σχεδόν πάντα το πρώτο βραβείο το έπαιρνε η ίδια η «ξανθιά αρχόντισσα της Πλατείας Συντάγματος». Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, οι μεγάλες οικογένειες (Καρέλλα, Μπότση, Νομικού, Μπρούδου) λες και συναγωνίζονταν σε ποιο σπίτι θα γίνει το με μεγαλύτερο απόηχο αποκριάτικο πάρτι. Η μόδα τότε ήταν να έχουν κάποιο συγκεκριμένο θέμα και οι παλιοί Αθηναίοι θυμούνται το πάρτι «Μια βραδιά στο λιμάνι» όπου οι μεγαλοκυρίες των Αθηνών ντύθηκαν όλες πόρνες. Πολύ συχνά ο αριθμός των καλεσμένων επέβαλε την ενοικίαση ολόκληρου κοσμικού κέντρου και η «Oμπέρζ» στη Βαρυμπόμπη ανακηρύχθηκε σε «ναό» της αποκριάτικης διασκέδασης. Εκεί είχε κάνει πάρτι ο Νίκος Φαρμάκης με θέμα «Μάγιερλινγκ» εμπνευσμένο από την κινηματογραφική επιτυχία της εποχής. Τα κουτσομπολιά ήθελαν καλεσμένους και τους πρωταγωνιστές της ταινίας Oμάρ Σαρίφ και Κατρίν Ντενέβ, οι οποίοι όμως δεν κατάφεραν να παραβρεθούν. Λίγα χρόνια αργότερα ένα αντίστοιχο πάρτι, εμπνευσμένο από τις σταρ του Χόλιγουντ, έγινε και στις «9 Μούσες» της οδού Ακαδημίας, όπου η Ντόλυ Γουλανδρή ντύθηκε Μέι Γουέστ, ενώ ανάλογα εντυπωσιακά κοστούμια φόρεσαν και grandes dames, όπως η Πανδώρα Τσαλδάρη και η Ντόντα Βορίδη. Στα sixties, η Ζωζώ Σαπουντζάκη έγινε και «Βασίλισσα του καρναβαλιού», κερδίζοντας τον τίτλο με διαφορά... στήθους από τη Ρίκα Διαλυνά. Η Σαπουντζάκη είχε μανία με τα αποκριάτικα κοστούμια, τα οποία της έραβε, όπως και τις πιο εξαντρίκ τουαλέτες της, ο Γιώργος Μανούσκος. Στο σπίτι της στην οδό Λήμνου έκανε την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς ένα πάρτι που τελείωνε το πρωί της Καθαράς Δευτέρας. Oι ανερχόμενοι κοσμικοί της δεκαετίας του 1970 προσδοκούσαν μία πρόσκληση για τα αποκριάτικα πάρτι του σχεδιαστή Ντίμη Κρίτσα. Το «Μάγκες και κούκλες» έκανε πάταγο, όπως και το «Ντράκουλα» που οργάνωσε 20 χρόνια αργότερα στο κλαμπ «Ατομο», με γκεστ την ιταλίδα ηθοποιό Ελσα Μαρτινέλι. Είχε ντυθεί Νύφη του Δράκουλα με φόρεμα από ταινία του Βισκόντι. Στη δεκαετία του 1980, τα πιο «γκλάμουρ», όπως τα έλεγαν τότε, πάρτι γίνονταν στα κλαμπ «Paramount» του Γιάννη Κλεισούρα, «Trip», «Αυτοκίνηση» του Μάκη Σαλιάρη και «Εργοστάσιο» του Τάσου Μελετόπουλου. Εκεί είχε κάνει ο Γιώργος Ζούλιας το πάρτι με θέμα «Αρκούδα», ενώ το μεγάλο σουξέ ήταν το «Ροκ σταρ» που είχε διοργανώσει ο ιδιοκτήτης του «Εργοστασίου» και στο οποίο μία παρέα κοσμικών είχαν ντυθεί εύζωνες, γιατί αυτούς θεωρούσαν την... πιο ροκ πλευρά της Ελλάδας. Στα χρόνια εκείνα κορυφαίο ήταν και το πάρτι του Αγγελου Δρούλια... στη μνήμη του Νταλί. Μεγάλη εντύπωση είχε κάνει και η πρωτοποριακή για την εποχή πρόσκληση που είχε στείλει η Βίκη Δράκου για το αποκριάτικο κάλεσμα στα στούντιο της Columbia στον Περισσό με σπέσιαλ γκεστ τον Γιώργο Μητσικώστα και τις μιμήσεις του. Αποκριάτικη παράδοση από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 είχαν πλέον γίνει και τα πάρτι του συλλέκτη Δημήτρη Πιερίδη στην κατάλληλα διαμορφωμένη «Πινακοθήκη» του στη Γλυφάδα, με επίσημη καλεσμένη την Ειρήνη Παπά αλλά και τον νεαρό, τότε, ηθοποιό Στράτο Τζώρτζογλου. Καθώς πλησιάζουμε στη νέα χιλιετία, οι Απόκριες χάνουν σιγά σιγά την κοσμική αίγλη τους. Ωστόσο τον Φεβρουάριο του 2000 o κοσμηματοπώλης Κώστας Καίσαρης δίνει το πιο εντυπωσιακό πάρτι των τελευταίων χρόνων. O σκηνογράφος Γιάννης Μετζικώφ είχε μεταμορφώσει το «Ekali Club» σε Βενετία, με κανάλια, γόνδολες, παλάτσα, ακόμη και τη Βασιλική του Αγίου Μάρκου, και είχε παρευρεθεί σύσσωμη η κοσμική Αθήνα μεταμφιεσμένη ανάλογα. O τελευταίος των διοργανωτών μεγάλων αποκριάτικων πάρτι είναι ο Λάκης Γαβαλάς, που είχε εγκαινιάσει τα γραφεία του στη Λεωφόρο Κηφισίας με «Dracula party» και ακολούθησαν τα «Lingerie», «Φτερά και πούπουλα» και «Αγρια ζώα». - Δ.Λυμπ.Το πάρτι του αιώνα Το έκανε ο Τρούμαν Καπότε για την επιτυχία του «Εν Ψυχρω» και έγινε το πιο διάσημο όλων των εποχών. Το πρωί της 28ης Νοεμβρίου του 1966, όταν ο αμερικανός συγγραφέας πήγε επιτέλους στη σουίτα του στο ξενοδοχείο «Πλάζα» της Νέας Υόρκης, δυσκολεύτηκε να κοιμηθεί. Oι αναμνήσεις από το πάρτι της προηγούμενης βραδιάς «τριγυρνούσαν στο μυαλό του σαν ανάλαφρες νιφάδες χιονιού» και εικόνες όπως της Μαχαρανής του Τζαϊπούρ που «είχε ντυθεί με χρυσό και σμαράγδια», του οικονομολόγου Τζον Κένεθ Γκαλμπρέιθ – «ήταν ψηλός σαν γερανός, όχι όμως τόσο κομψός» –, της Μπέιμπ Πέιλι «που κολυμπούσε μέσα σε ένα φόρεμα από το πιο φίνο λευκό σιφόν», του «Φράνκι Μπάτμαν Σινάτρα που συνόδευε τη Μία Φάροου με εκείνο το πολύτιμο λουκ νεράιδας», όπως δήλωσε ο ίδιος στους ρεπόρτερ, είχαν χαραχτεί για πάντα στη μνήμη του. Σύσσωμος ο Τύπος τού αφιέρωσε «στρέμματα» δημοσιεύσεων, έχουν γίνει αναρίθμητες αναφορές από άλλους συγγραφείς, ενώ έχει εκδοθεί και ένα βιβλίο που αναφέρεται αποκλειστικά σ’ αυτό (το «Party of the century» της Ντέμπορα Ντέιβις). O Καπότε το είχε σχεδιάσει έξι μήνες πριν, φροντίζοντας και την παραμικρή λεπτομέρεια. Θα ήταν ένας χορός μασκοφόρων με θέμα «Black and White» που θα γινόταν στην καλύτερη αίθουσα για χοροεσπερίδες της Νέας Υόρκης – στο «Πλάζα» – μήνα Νοέμβρη, καμία σχέση δηλαδή με τις Απόκριες, με καλεσμένους πεντακόσιους φίλους του από τους κύκλους διανοουμένων, κοσμικών, καλλιτεχνών, πολιτικών, επιχειρηματιών, επιστημόνων. Και ήταν όλοι εκεί, από τον Νιάρχο μέχρι τον Ανιέλι και από τους Μπάρτον μέχρι την Κέι Γκράχαμ, εκδότρια της «Washington Post». Αυτή άλλωστε ήταν και το τιμώμενο πρόσωπο της βραδιάς. - Κ. Τρ. Πιες το κι έγινε (διάσημο) Μοχίτο, Κοσμοπόλιταν, βότκα μαρτίνι και Β52 είναι μερικά μόνο από τα κοκτέιλ που έχουν συνδέσει το όνομα και την ιστορία τους με διάσημες προσωπικότητες. Ποιοι τα ανακάλυψαν και πού οφείλεται η επιτυχία τους;«Ενας άντρας δεν υπάρχει μέχρι τη στιγμή που μεθάει», έλεγε ο αμερικανός συγγραφέας Ερνεστ Χέμινγουεϊ, όταν συντροφιά με τις παρέες του «περιόδευε» στα μπαρ των χωρών όπου κατά καιρούς ζούσε. Oι σύγχρονοι αστικοί μύθοι θέλουν τα μπαρ «Σλόπι Τζόε» και «Χάρι» στο Κι Γουέστ της Φλόριντας και στη Βενετία αντίστοιχα να είναι από τα πιο αγαπημένα του. Ακόμα όμως και αν οι φήμες δεν κυκλοφορούν μονάχα για να ενισχύουν την τουριστική κίνηση των τοπικών μαγαζιών, η αλήθεια παραμένει μία και αδιάψευστη. Το μπαρ «La bodeguita del medio» στην Αβάνα της Κούβας ήταν η νούμερο ένα επιλογή του συγγραφέα για να πίνει – τι άλλο; – το αγαπημένο του μοχίτο. Το κοκτέιλ που έχει συνδεθεί απόλυτα με τον διάσημο συγγραφέα. Λάτρης όμως των οινοπνευματωδών ήταν και ο συγγραφέας Σκοτ Φιτζέραλντ που είχε μεγάλη αδυναμία στο τζιν. Δεν είναι μάλιστα λίγες οι ιστορίες της εποχής που αναφέρουν πως ο Φιτζέραλντ πηδούσε γυμνός στα σιντριβάνια με τη σύζυγό του Ζέλντα υπό την επήρεια του αγαπημένου τους ποτού ή εμφανιζόταν με τις πιτζάμες του στα πάρτι με ελεύθερο dress code. Oσο και αν λανθασμένα πίστευε το ζευγάρι πως το τζιν δεν μυρίζει στην αναπνοή, οι πράξεις τους μαρτυρούσαν περισσότερα από τις ανάσες τους. Το κοκτέιλ βότκα μαρτίνι, από την άλλη, έχει ταυτιστεί με τον Παρά όμως το γεγονός ότι το κοκτέιλ βότκα μαρτίνι θεωρείται το σήμα κατατεθέν του μυστικού πράκτορα, δεν είναι λίγα αυτά που παρουσιάζονταν στις ταινίες επίσης ως αγαπημένα του. Ανάμεσά τους το βέσπερ μαρτίνι, που πήρε το όνομά του από το κορίτσι του Βέσπερ Λιντ και που επινοήθηκε στην ταινία «Καζίνο Ρουαγιάλ», στη μοναδική ταινία που ο ήρωας εμφανίζεται να πίνει αλκοόλ. «Τι θα κάνουμε στα ογδόντα μας; Θα πίνουμε cosmos και θα κοιμόμαστε με αγνώστους;», αναρωτιέται η Κάρι Μπράντσο, η κατά κόσμον Σάρα Τζέσικα Πάρκερ, σε μια συζήτηση με τη γυναικοπαρέα της αμερικανικής σειράς «Sex and the city» που έκανε πολλά εκατομμύρια γυναίκες να ακολουθoύν τυφλά τις lifestyle συνήθειές τους. Μια από αυτές ήταν και το κοσμοπόλιταν, το κοκτέιλ που προτιμούσε να πίνει η παρέα στα μπαρ της Νέας Υόρκης. Αν και οι πρώτες συνταγές παρασκευής του χρονολογούνται ήδη από τη δεκαετία του ’70, μόλις τη δεκαετία του ’90 κατάφερε να μπει στη λίστα με τα πιο δημοφιλή κοκτέιλ και αυτό χάρη στις συχνές αναφορές του στη σειρά. Oταν μάλιστα μια εξ αυτών – η Μιράντα – αναρωτιέται γιατί η παρέα σταμάτησε να πίνει κοσμοπόλιταν, η Κάρι της απάντησε σχεδόν αποστομωτικά: «Γιατί ξεκίνησαν όλοι οι υπόλοιποι!». Η προέλευση του Μπλάντι Μέρι, του κοκτέιλ με βότκα που ξεχωρίζει για το κόκκινο χρώμα από το ντοματόζουμο που περιέχει, έχει πολλές εκδοχές. Φήμες θέλουν τον Φερνάντ Πιτιότ, έναν γάλλο μπάρμαν, να ανακάλυψε το ποτό όταν δούλευε στο «Harry’s New York Bar», το στέκι των συγγραφέων στο Παρίσι. Αλλοι πάλι μιλάνε για έναν ρώσο μπαρμαν που μετά την Οκτωβριανή επανάσταση κατέληξε στο Λος Αντζελες και επινόησε το κοκτέιλ για να επιβάλει τη βότκα στους Αμερικανούς που μέχρι τότε τη θεωρούσαν «εμφιαλωμένο οινόπνευμα». Το όνομα του όμως είναι ακόμα πιο αμφιλεγόμενο. Σύμφωνα με τη βρετανική λαϊκή παράδοση, Μπλάντι Μέρι ονομάστηκε μια γυναίκα που αυτοκτόνησε όταν έχασε το παιδί της. Επειδή όμως η βασίλισσα Μαρία Α’ της Αγγλίας είχε το παρατσούκλι «Bloody Mary» εξαιτίας των πολλών αποβολών που είχε, το κοκτέιλ συνδέθηκε και με την ιστορική φιγούρα της άτυχης βασίλισσας. Η επιτυχία ήρθε για το γουάιτ ράσιαν το 1998. Χρονιά δηλαδή που ο Dude, ο πρωταγωνιστής της καλτ ταινίας «The Big Lebowski», ταυτίστηκε με το κοκτέιλ αφού σε κάθε σκηνή που εμφανιζόταν να πίνει έδειχνε την προτίμησή του στο συγκεκριμένο. Η απήχηση μάλιστα που είχε το γουάιτ ράσιαν μετά την προβολή της ταινίας ήταν τόσο μεγάλη, που ενέπνευσε ένα «παιχνίδι ποτού», σύμφωνα με τους κανόνες του οποίου οι συμμετέχοντες πρέπει να πιούν όσα ποτά πίνει και ο Dude στην ταινία. Για το Β52 – το όνομα του οποίου προήλθε από τα Μπόινγκ τύπου Β52 που χρησιμοποιήθηκαν στον πόλεμου του Βιετνάμ – η επιτυχία του οφείλεται στο ποδόσφαιρο. Καλά διαβάσατε. Το Β52 έγινε το πιο αγαπητό ποτό του Βόρειου Λονδίνου στα τέλη του 2009, όταν ο επιθετικός της Αρσεναλ, Νίκλας Μπέντνερ, άλλαξε το νούμερο της φανέλας του από 26 σε 52 κερδίζοντας έτσι το παρατσούκλι Β52 από τους φιλάθλους της ομάδας. Σε κάθε γκολ μάλιστα που πετυχαίνει, οι φίλαθλοι που παρακολουθούν το ματς στις τοπικές παμπ κερνούν σφηνάκια Β52! Τα αγαπημένα των διασήμων Μαρτίνι: Φρανκ Σινάτρα, Oπρα Γουίνφρι, Φράνκλιν Ρούσβελτ, Ντόροθι Πάρκερ Αψέντι: Ναπολέων Βοναπάρτης, Ερνεστ Χέμινγουεϊ, Πάμπλο Ντομ Περινιόν: Μέριλιν Μονρόε Johnnie Walker Red: Oυίστον Τσώρτσιλ Μπράντι: Φράνκλιν Ρούσβελτ Τζιν τόνικ: Βασίλισσα Ελισάβετ της Αγγλίας, Τζον Τραβόλτα Κρασί: Τόμας Τζέφερσον, Τζόνι Ντεπ, Κιάνου Ριβς, Τζέιμς Τζόις, Μαρτίνος Λούθηρος Μπίρα: Μπαράκ Oμπάμα Κάν’το όπως το λέει O Ηλίας Μαρινάκης, που εκπροσωπεί την Ελλάδα στον παγκόσμιο διαγωνισμό World Class Bartender 2010, αποκαλύπτει τα μυστικά των κοκτέιλ. Το κοσμοπόλιταν γίνεται με βότκα, χυμό κράνμπερι, χυμό λάιμ και λικέρ πορτοκάλι. Σερβίρεται σε παγωμένο ποτήρι μαρτίνι και το χρώμα του είναι ροζ. Σε περίπτωση που σας βγει κόκκινο και πιο γλυκό απ’ όσο το θέλατε, μάλλον το παρακάνατε με το κράνμπερι. Για καλύτερο άρωμα πάρτε μια φλούδα πορτοκάλι, όχι πολύ λεπτή, και με έναν αναπτήρα «κάψτε» την εξωτερική πλευρά της για 2-3 δευτερόλεπτα. Με τη φλόγα να συνεχίζει να καίει, λυγίστε τη φλούδα προς το ποτήρι για να βγουν οι χυμοί του πορτοκαλιού. Πρόκειται για μια εντυπωσιακή κίνηση αλλά και με γευστικό αποτέλεσμα! Για ένα καλό Moχίτο συνθλίβουμε το λάιμ μαζί με τη ζάχαρη και συνεχίζουμε με τον δυόσμο, τον οποίο συνθλίβουμε με δύο - τρεις κινήσεις, γιατί με περισσότερο χτύπημα θα δημιουργηθεί πικρή γεύση. Στη συνέχεια προσθέτουμε πολύ τριμμένο πάγο (ο πάγος δεν «νερώνει» το ποτό όπως λανθασμένα πιστεύεται) και προαιρετικά λίγη σόδα. Καλό είναι να χρησιμοποιούμε μόνο κουβανέζικο ρούμι. Το μπλάντι μέρι μπορεί κανείς να το «πειράξει» προσθέτοντας celery salt, cellery bitters (θα τα βρείτε στα σούπερ μάρκετ και στις κάβες αντίστοιχα), νερό από το βαζάκι με τις ελιές ή κόκκινο κρασί, ενώ καλό είναι ο χυμός ντομάτας να είναι φρέσκος και όχι συσκευασίας. Ενα παγωμένο ποτήρι μαρτίνι είναι το πρώτο πράγμα που θα χρειαστούμε για την παρασκευή του βόκτα μαρτίνι. Kαλό θα ήταν να παγώσουμε και το σέικερ που θα χρησιμοποιήσουμε, ανακατεύοντας μέσα σε αυτό τα παγάκια μέχρι να νιώσουμε κρύα την παλάμη μας. Σουρώνουμε το νερό από το σέικερ και προσθέτουμε τo βερμούτ (πάντα να διευκρινίζετε πόσο ξηρό το θέλετε) και τη βότκα. Χτυπάμε περίπου 35-40 φορές και στο τέλος βάζουμε μια φλούδα λεμονιού, όχι ελιά. Καλό επίσης είναι να περάσουμε με τη φλούδα το χείλος του ποτηριού πριν ρίξουμε το μείγμα. Μοχίτο: • 2 μεζούρες λευκό ρούμι • 1 λάιμ κομμένο σε έξι κομμάτια • 1/2 μεζούρα σιρόπι ζάχαρης • Φυλλαράκια μέντας (8-12) • Θρυμματισμένος πάγος Ανακατεύουμε τη μέντα με το σιρόπι ζάχαρης και τέσσερα από έξι κομμάτια λάιμ σε ψηλό ποτήρι. Γεμίζουμε το ποτήρι με τον πάγο, προσθέτουμε το ρούμι και ανακατεύουμε. Συμπληρώνουμε το υπόλοιπο με σόδα και διακοσμούμε με τα υπόλοιπα κομμάτια λάιμ. Βότκα μαρτίνι: 3 μεζούρες βότκα • 1/2 μεζούρα λευκό ξηρό βερμούτ • 1-2 πράσινες ελιές • Παγάκια Βάλτε τον πάγο σε ένα ποτήρι (όχι σε αυτό που θα σερβίρετε). Προσθέστε το βερμούτ και ανακατέψτε ελαφρά και μετά βάλτε τη βότκα. Σερβίρετε σε ποτήρι κοκτέιλ καλύτερα χωρίς τον πάγο. Προσθέστε τις ελιές. Βέσπερ μαρτίνι: • 3 μεζούρες τζιν • 1 μεζούρα βότκα • ½ μεζούρα Kina Lillet Βάλτε όλα τα συστατικά σε ένα σέικερ με πάγο και χτυπήστε το. Βάλτε το μείγμα σε ένα βαθύ ποτήρι σαμπάνιας ή σε ποτήρι κοκτέιλ και προσθέστε μια μεγάλη φέτα λεμόνι. Κοσμοπόλιταν: • 2 μεζούρες βότκα ή βότκα με άρωμα λεμόνι • 1 μεζούρα Cointreau ή Grand Marnier ή λικέρ triple sec • 1 μεζούρα φρεσκοστυμμένο χυμό λάιμ • 2 μεζούρες χυμό cranberry Χτυπάμε όλα τα υλικά σε σέικερ με πάγο και στραγγίζουμε σε ένα παγωμένο ποτήρι του μαρτίνι (τριγωνικό). Γαρνίρουμε με μια φέτα λάιμ ή ένα κόκκινο κερασάκι μαρασκίνο. Γουάιτ ράσιαν: • 1 δόση βότκα • 1 δόση Tia Maria • 1 δόση κρέμα γάλακτος • Παγάκια Βάζουμε τα υλικά σε σέικερ και τα χτυπάμε καλά. Σε ένα ψηλό ποτήρι βάζουμε παγάκια και πάνω τους σουρώνουμε το μείγμα του σέικερ. Β52: • 1 ½ δόσεις Kahlua • ½ δόση Crand • Marnier • ½ δόση Baileys Προσέχοντας να μην αναμειχθούν, βάζουμε σε ένα ποτήρι πρώτα το Kahlua, μετά το Baileys και στο τέλος το Grand Marnier. Μπλάντι Μέρι: • 6/10 χυμό ντομάτας • 3/10 βότκα • 1/10 χυμό λεμονιού • 1 κουταλάκι του καφέ • Worcestershire σος • 2 σταγόνες Tabasco • Αλάτι σέλινου, αλάτι, πιπέρι Σ’ ένα μεγάλο, ψηλό ποτήρι (tumbler) βάλτε 4 παγάκια. Προσθέστε τον χυμό λεμονιού, τη Worcestershire sauce, τη βότκα και το Tabasco. Ανακατέψτε. Προσθέστε τον χυμό ντομάτας και, ανάλογα με το γούστο σας, αλάτι, πιπέρι και αλάτι σέλινου. Ανακατέψτε ξανά. Βάλτε ένα τρυφερό κλαράκι σέλινου με τα πράσινα φυλλαράκια του και σερβίρετε. - Γ. Γ. |
Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013
Βάλτε τις μάσκες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου