☞ Στον Έρωτα πνοή να δώσω ☜♥☞
•07/01/2012 • Γράψτε ένα σχόλιο
Πάρε με απόψε φως μου του έρωτα φωτιά ν’ ανάψει.
Μια φορά γίνε δικός μου τα κορμιά μας να τα κάψει.
Να σε κρύψω όλη νύχτα σ’ ένα δρόμο αμαρτωλό.
Να γευθούμε του ιδρώτα ένα κύμα ορμητικό.
Μια φορά γίνε δικός μου τα κορμιά μας να τα κάψει.
Να σε κρύψω όλη νύχτα σ’ ένα δρόμο αμαρτωλό.
Να γευθούμε του ιδρώτα ένα κύμα ορμητικό.
Να χαράξουμε σημάδια στο νήμα πάνω της ζωής.
Γλυκό αντίλαλο του ήχου καυτές οι ανάσες της φωνής.
Να ενώσουμε τα χείλη διψασμένοι για φιλιά.
Ο σφυγμός μας ν’ ανεβαίνει των ονείρων τα σκαλιά.
Γλυκό αντίλαλο του ήχου καυτές οι ανάσες της φωνής.
Να ενώσουμε τα χείλη διψασμένοι για φιλιά.
Ο σφυγμός μας ν’ ανεβαίνει των ονείρων τα σκαλιά.
Ν’ αφεθούμε μες στη ζάλη και στο πάθος της γοητείας.
Στων χεριών μας το χάδιτις στιγμές της ευτυχίας.
Να κλείσουμε τα μάτια την έκσταση, να δούμε.
Απ’ την πηγή του έρωτα γλυκό κρασί να πιούμε.
Στων χεριών μας το χάδιτις στιγμές της ευτυχίας.
Να κλείσουμε τα μάτια την έκσταση, να δούμε.
Απ’ την πηγή του έρωτα γλυκό κρασί να πιούμε.
Στο σύμπαν μας τριγύρω στ’ αστέρια εκεί κοντά.
Χορός σε αρμονία που τελειώνει αργά.
Πέπλο μου μεταξένιο τυλίγεσαι στο κορμί μου.
Και πάλλονται οι παλμοί οι αισθήσεις της ψυχής μου._
Χορός σε αρμονία που τελειώνει αργά.
Πέπλο μου μεταξένιο τυλίγεσαι στο κορμί μου.
Και πάλλονται οι παλμοί οι αισθήσεις της ψυχής μου._
Πέμπτη, 5 Ιανουαρίου 2012
Ποίηση: Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου