Σκέψεις άχρονες σαν γλάροι ..πεταλούδες..

Σκέψεις άχρονες σαν γλάροι ..πεταλούδες..

Σε όλους όσους περπάτησαν στη θάλασσα

Σε όλους όσους τραγούδησαν

Σε όλους όσους ύφαναν αγάπη

Σε όλους όσους χτένισαν τα κύμματα των ωκεανών..

τη χαίτη της φουρτούνας...

(Αργύρης Μπαρής)

Και σε κάποιους που ...

σαν την πεταλούδα..με ακύμαντα φτερά..

στην απόγνωσή της..

αναζητά ίχνη ζωής σε σαθρά απομεινάρια ανθών...

και μια ρανίδα..νέκταρ..αμβροσίας

στα τρίσβαθα αφυδατωμένων μίσχων..

φωτίζει τα φτερά της..

σε μια ακόμη ανοδική πορεία..

ψηλά σε κορυφές βουνών..

που έχουν όμως βαρύνει..

απ'τα χιόνια χρόνων...

Καλή συνέχεια στον χρόνο που βαδίζουμε ..και που ξέρεις ...ίσως αλήθεια "η κατάρα του κακού να είναι ότι συνεχίζει να γεννά καλό"...

λίγο ακόμη και θα έρθει ΑΝΟΙΞΗ...

ισως και να είναι αμφίδρομη η κίνηση(..και το καλό να γεννά και κακό) σε έναν αέναο κύκλο για να υπάρχουμε στον χώρο μέσα από χρόνους...

Και τυχόν παρεκκλίσεις να οδηγουν στο κενό του Απείρου και να χάνονται......

(Aπο την κόρη μου!!!!με αγάπη!!!)

You might also like: