Ίσως η απουσία σου, ειναι παρουσία...

Ίσως η απουσία σου, ειναι παρουσία...

Ίσως  η απουσια σου ειναι παρουσία, χωρις εσυ να εισαι,

 χωρις εσυ να κοψεις το μεσημερι

σαν ενα γαλαζιο λουλουδι, χωρις εσυ να περπατας

πιο αργα αναμεσα στην ομιχλη και στους πλινθους

χωρις εκεινο το φως που κρατας στο χερι

που ισως αλλοι δεν θα δουν να χρυσιζει,

που ισως κανεις δεν εμα8ε οτι βλασταινει

σαν την κοκκκινη καταγωγη του τριανταφυλλου,

χωρις εσυ να εισαι, επιτελους, χωρις να ερ8εις

αποτομα, ερεθιστικa, να γνωρισεις τη ζωη μου,

καταιγιδα απο ροδωνα, σιταρι του ανεμου

και από τότε είμαι γιατί εσύ είσαι,
και από τότε είσαι, είμαι και είμαστε,
και για χάρη του έρωτα θα είμαι, θα είσαι, θα είμαστε.