"Κραυγές της νύχτας",Κλείτος Κύρου

MONDAY, NOVEMBER 12, 2007

"Κραυγές της νύχτας",Κλείτος Κύρου

Κραυγή 19

...Δεν ήσασταν αγέρωχοι όπως οι Αλλοι
που ρουφήχτηκαν από τη γη
Προτιμήσατε τη συναλλαγή απλώνοντας το χέρι στον ήλιο
Μείνατε,στατικοί μέσα στο χρόνο αγάλματα του δισταγμού σας
Συνωστισμένοι μπρος στις εξόδους κινδύνου στην καμπή του δρόμου
Εκεί που χωρίσαμε οριστικά παρασυρμένοι από έξαλλα πλήθη
Μην απορείτε λοιπόν για τη σημερινή σας προκάλυψη
Μη διαστέλλετε τα έκθαμβα μάτια σας μπροστά
Στο άνοιγμα που μας χωρίζει το ξέρετε
πως δε μπορεί να κλείσει με σχήματα νεκρών πια περιπτύξεων
Σας κατηγορώ δίχως τύψη καμμιά σεις οι ίδιοι επισπεύσατε
τη μελλούμενη αναπόφευκτη πτώση σας
*****
Κραυγή 20

"Υστερα μας πρόφτασε η άλωση
Τι ωφελεί που είχες προβλέψει την καταστροφή
Οι ποιητές δεν εισακούγονται ποτέ η φωνή τους
(...)
Οταν βγήκες στους δρόμους δεν αναγνώριζες τίποτε
Ενας λαός εκφυλισμένος συνωθούνταν στις αγορές
και στα ηλεκτρόφωνα τι να'γιναν της γης οι αντρειωμένοι
(...)Δεν είχες πια τίποτε σου πήραν τα όπλα
Σου πήραν τους φίλους τη φωνή σου πήραν
Τα μεγάλα όνειρα έχασες και το μονοπάτι
Που πνίγεται στις πικροδάφνες και τ'αηδόνια
Φαρμάκι παντού σκύβεις καρτερικά το κεφάλι
Μελετώντας τον τρόπο του ποιητή

Υ.Γ: της νύχτας της 11/11/2007,αφιερωμένο σε φίλους και "συντρόφους", με την ευχή να αναγνωρίσουν εαυτούς και αλλήλους...διότι η νύχτα προβλέπεται μάλλον μακρά