Γλυκιά Μορφή

Γλυκιά Μορφή

Το δρόμο της ζωής μου
γυρεύεις
το χτύπο της καρδιάς μου
μπερδεύεις.
Στα μάτια σου βαθιά
σαν κοιτώ
στο πέλαγός τους
θέλω να χαθώ.

Την όψη της ψυχής μου
μαθαίνεις
συχνά στην κορυφή
με πηγαίνεις.
Κοντά σου χέρι χέρι
σαν πετώ
τα όρια του κόσμου
συναντώ.

Γλυκιά μορφή
κρατάς μια αγάπη τρυφερή.
Στο άγνωστο ψάχνουμε μαζί
περνώντας τα όρια της γης.
Γλυκιά πνοή
ξυπνάς μια φλέβα δυνατή.
Την σκέψη μου τυφλά οδηγείς
στην άλλη πλευρά της ζωής.

Της νύχτας μου τις ώρες
προσθέτεις
στο φως του ονείρου
μέσα τρέχεις.
Πιστά την σκιά σου
ακολουθώ
της αίσθησης τη μέθη
κυνηγώ.

Τις φλόγες στο πάθος μου
ανάβεις
Την πνοή μου αργά
κομματιάζεις.
Του χρόνου χάνω πάλι
τον παλμό
Αγγίζοντας τον έβδομο
ουρανό.

Γλυκιά μορφή
κρατάς μια αγάπη τρυφερή.
Το άγνωστο ψάχνουμε μαζί
περνώντας τα όρια της γης.
Γλυκιά πνοή
ξυπνάς μια φλέβα δυνατή.
Την σκέψη μου τυφλά οδηγείς
στην άλλη πλευρά της ζωής.

Γλυκιά μου Μορφή
είσαι ότι πιο όμορφο
έχω στη ζωή..!!!

Στίχοι: Μαρία Πεπικίδου
Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

by, toxotina73

~ από Maria Pepikidou στο 16/02/2013.

Αναρτήθηκε στις ΑΓΑΠΗ, Μουσική, ΠΟΙΗΣΗ, Maria Pepikidou toxotina73 Poem Μαρία Πεπικίδου Poetry Ποίηση Ποίημα