Στέλιος Κοντοδήμος " Κάποτε "... Ψυχή μου

Στέλιος Κοντοδήμος

" Κάποτε "... Ψυχή μου

Η ψυχή δεν θα τραγουδά με λόγια...
Θα χάνεται σε ταξίδια άυλα...
Τα φτερά θα απογειώνονται σε μια τεράστια αγκαλιά… 
Οι ήχοι μας ψιθυριστές μελωδίες...
Μην μας ξυπνήσουν...
Απ’ τον λήθαργο των ηδονών…
Κάποτε...

Ένας τεράστιος κύκλος...
Ένας απέραντος ωκεανός...
Οι ζωές μας θα κολυμπούν σε μια λάβα από ανάσες...
Τα καρδιοχτύπια θα εκ-μηδενίζουν τους κρότους των περαστικών...
Οι ματιές θα αλυσο-δένονται σαν τον γόρδιο δεσμό...
Τα χαμόγελα θα σκορπίζουν ανατολές...
Κι όλοι αυτοί που γελούν θα σιωπήσουν...
Θ' αφουγκράζονται το δρασκέλισμα του έρωτα μας...
Χωρίς να κατ-ορθώσουν να αισθανθούν το ντελίριο των κραδασμών Του…
Κάποτε...

Κάποτε οι θεοί θα μας ευλογούν...
Συν-οδοιπόροι στα μονοπάτια μας...
Κι εσύ θα γέρνεις τρυφερά στον ώμο μου...
Ζωγραφίζοντας λόγια αγάπης...
Ψιθυριστά μην μας ξυπνήσουν...
Τα χέρια σου θα βυθίζονται στα κύτταρα...
Θα κυλιόμαστε ξέφρενα στο πορφυρένιο πέπλο του πάθους...
Ο ιδρώτας ανίκανος να σβήσει τις ανεξέλεγκτες εξ-άρσεις...
Σιαμαία το κορμιά θα παρα-δίδονται αμαχητί…
Στο άβατο ναό του έρωτα...

Κάποτε να το θυμάσαι...
Θα είμαστε μαζί ως την τελευταία μας πνοή...
Ψυχή μου...
Εσύ…

Στέλιος Κ.

Δεν μου αρέσει ·  · Κοινοποιήστε · πριν από μία