Στέκω... Νίκος Απόμακρος Σκοτάδι Γυμνός - Μάνος Σμαργιανάκης

Στέκω... Νίκος Απόμακρος

-Στέκω-

Ακούγεται παράξενα όπως οτιδήποτε αόριστο και περιφραστικά απερίγραπτο.
Αφουγκράσου

Ακούγεται σαν αντίδραση, σαν ηχώ, με περιέργως παροπλισμένη περηφάνια
μα ακόμη απειλητικό, διαμορφωμένο ως ασυμμόρφωτο.

-Στέκω-
Όχι Στέκομαι. Γιατί τίποτε πια παθητικό. Η άγρια μόνο όψη μιας άποψης
που όσο την καταδιώκεις τόσο περισσότερο ριζώνει Εδώ.


-Στέκω λοιπόν και θα στέκω-
Με τόση εμπάθεια όση κι απάθεια. Με ανάστημα. Είτε μεγάλο είτε μικρό. 
Με ένα κάποιο ανάστημα.

Σ' έναν κόσμο που δεν στέκει οτιδήποτε στέκεται
-Στέκω-
Ακόμη κι όταν δεν στέκομαι, όντας γονατιστός ή κι όταν σέρνομαι.
Στέκω ρε φίλε, στέκω, δηλαδή... Αντιστέκομαι!

Ναι, αυτό είναι! Αυτό πρέπει να είναι. Αυτό θα ήθελα να είναι......


Στέκω...
Μα ίσως τελικά απλά να κοντοστέκομαι. Να κοιτώ με πλήρη απάθεια
έναν κόσμο ανόητο. Κόσμο δαιμονισμένο από λίγους ευδαίμονες.

Ίσως τελικά απλώς να κοντοστέκομαι 
αποβλακωμένος απ' την τεράστια οθόνη τηλεόρασης 
που ευφυέστατα στήσανε μέσα μου.

LinkWithin

7/2/13

Σκοτάδι Γυμνός - Μάνος Σμαργιανάκης

Σκοτάδι γυμνός
σε δωμάτιο ξένος
δε βρίσκω το φως
γκρίζο μέσα μου
νιώθω μισός

σκοτάδι γυμνός
σε δωμάτιο ξένος
δε βρίσκω το φως
μ' έχει ξεχάσει κι ο Θεός

πού να 'σαι εσύ
που είσαι τώρα κρυμμένη
μισή ζωή
από το χρόνο έχω ήδη χαμένη
η λογική
που μ' αδειάζει το σώμα
...άδεια Ψυχή
η λογική
που τα βράδια σωπαίνει

μονάχα στα όνειρα
σε βρίσκω ξανά.

Το όνειρο : Νίκος Παπάζογλου

Το όνειρο : Νίκος Παπάζογλου

Χτες το βράδυ αργά
ήρθες φώλιασες στο μυαλό μου
ήσουνα εκεί δίπλα μου, σ' άγγιζα
χάιδευα τα όμορφα μαλλιά σου
μες στ' όνειρο

Πάει καιρός που έφυγες
ξέρω σου λεν πως σ' έχω ξεχάσει
μα τα σημάδια μέσα μου
ούτε το ότι είσαι μακριά
ούτε ο καιρός θα σβήσει

Δάκρυα στα μάτια μου 'ρχονται
κάθε φορά που βλέπω πίσω
όσο κι αν ψάξω δεν μπορώ να σ' έβρω
μα ξέρω κάπου εκεί μες στο πλήθος
θα κρύβεσαι

Χτες το βράδυ αργά
ξύπνησα τρομαγμένος
έτρεχες λέει καβάλα σ' άλογο
που δεν άφηνε πατημασιές πάνω στο χώμα

Άχτις - Νίκος Απόμακρος

Άχτις - Νίκος Απόμακρος

Εδώ
κλειδωμένος ακόμη εδώ
μου λείπω
μα κάποια στιγμή
κάποια ωραία στιγμή
θα βγω, θα με βρω,
σε μια γωνιά τυχαία
θα μ' απαντήσω
σα δάκρυ θα κυλίσω
ανάμεσα στα μάτια
κι οι αχτίδες τ' άχτι τους θα βγάλουν
στην ακίνητη σκιά ενός δραπέτη

προς το παρόν στο κελί ξεφυσώ
κι η σκόνη χορεύει στον ήλιο
για σκέψου
δεν είναι που ίσως δε θα με δεις ποτέ
μα που ίσως ήδη με έχεις ανασάνει

Πηγή.http://apomakros.blogspot.gr/

ψιθυρίσω αγάπη

 ψιθυρίσω αγάπη

Θα ψιθυρίσω δυνατά για ν’ ακουστεί  μακριά…

σαν ένας κτύπος σ’ αγαπώ να σου γλυκάνει την καρδιά,

σαν ένα φύλλο μαγικό να σου χαϊδέψει τα μαλλιά,

σαν ένα δάκρυ που κυλά πάνω στο σώμα που διψά

Θα ψιθυρίσω αγάπη!

ανάγερτος

Maria Ioanna Mips Άτιτλο

Maria Ioanna Mips

Άτιτλο

Σε μια γωνιά της νύχτας κορμί διπλωμένο
στα δυο, στα τέσσερα, στα οχτώ.
Στοιβαγμένο στο συρτάρι του χρόνου
μαζί με τα άλλα προικώα της γιαγιάς.

Ελαφρώς γερμένη η θλίψη
με φόντο το ανατολίτικο ταπί.
Θυμάμαι τα φιλντισένια δάχτυλα
ξαράχνιαζαν την οικογενειακή ευτυχία.

Κραυγαλέα ευτυχία.
Με άλλα λόγια Σιωπηλή δυστυχία.
Κι έγερνα εγώ.. κοιτώντας τις σιωπές.
Κι όλο σε ρωτούσα
Γιατί δε μ’ ακούς;
Γιατί;

Όλα ήταν τόσο γνώριμα.
Οι νεκροί στοιβαγμένοι.
Ασφαλείς στα καδράκια τους
πάνω στη φτηνή σερβάντα.

Θυμάμαι τα παιδικά στόματα
με τα σκαλωμένα στις άκρες χαμόγελα.
Τις καραμέλες υγείας του παππού
και τα τρεμάμενα χέρια.

Λίγος καπνός ξεφεύγει από τα χείλη.
Προσπαθώ να πάρω ανάσα.
Καταπίνω μια μια τις λέξεις
Να μη ξαναρωτήσω
Γιατί δε μ’ ακούς;
Γιατί;

Το ύφασμα στον καθρέφτη που τόση ώρα κάνω πως δε βλέπω;
Γι’ αυτό δεν ακούς τις σιωπηλές κραυγές μου… Έφυγες και δεν υπάρχω.
-mips-

Στο Πατάρι - Ευανθία Ρεμπούτσικα

www.youtube.com

Σκηνές από την ταινία "Πολίτικη Κουζίνα" (2003) του Τάσου Μπουλμέτη. Music by Evanthia Reboutsika for the soundtrack of the film "A Touch of Spice