Aχ… τα μάτια…

Posted by glarenia on Απριλίου 9, 2012
Posted in: Uncategorized. Tagged: ,,. Γράψτε ένα σχόλιο

Θέλω να σου μιλησω για μάτια απόψε…
Γιατί στα μάτια κρύβονται όλες οι αλήθειες…
Μοιάζουν σαν μικρά κελιά που μέσα τους κρατούν φυλακισμένο ένα κόσμο αισθημάτων…
Ένα κόσμο που δεν θα πρέπει να νιώθεις την ανάγκη να αποδράσεις…
Υπαρχουν μάτια που έχουν όλα όσα θελεις να δεις μέσα στο αστραφτερό τους βλέμμα…
Και άλλα που είναι σκυφτά και μελαγχολικά….
Που δείχνουν πόνο και μια μικρή μετάνοια…
Υπαρχουν μάτια που μοιάζουν με μικρές φλόγες …
Αλλά αντί για φως σου φανερώνουν θάνατο και σκοτεινιά ψυχής…
Όμως είναι κάποια αλλά που μέσα τους μπορείς να δεις την αγάπη και να την αναγνωρίσεις…
Σαν δυο μικροσκοπικές καρδιές που πάλλονται γρήγορα…
Να θυμάσαι …
Η διάθεση σου αλλάζει τα χρώματα …
Το φως των δικών σου ματιών διώχνει κάθε σκιά…
Και το κλείσιμο τους φυλακίζει τις όμορφες σκέψεις…
Να θυμάσαι…
Πάντα θα μπορείς να με δεις…
Ακόμα και στο πιο πηχτό σκοτάδι…
Γιατί τα δικά μου μάτια είναι ερωτευμένα με την νύχτα σου…
Και φωσφορίζουν την αγάπη τους στο μαύρο…
Να θυμάσαι…
Υπαρχουν μάτια που κοιτάζουν επάνω σου..
Και υπαρχουν μάτια που βλέπουν μέσα σου…
Χρειάζεται να σου εξηγήσω ποια μάτια αξίζει να αγαπήσεις;;;

Πηγή:

Σπουδή ερωτική

Posted by glarenia on Μαρτίου 20, 2012
Posted in: Uncategorized. Tagged: ,. Γράψτε ένα σχόλιο
(εικόνα Robert Mc Ginnis)

Εδώ τελειώνει ο ουρανός
όπως τελειώνουν τα λόγια της αγάπης
τα έργα του έρωτα
των ανθρώπων οι χειρονομίες
στην επερχόμενη άνοιξη
μνήμες νεκρές στις πλατιές πολιτείες
και το κίτρινο απόσταγμα από τις λέξεις που είπαμε
πύο που στάζει στην πολύβοη πόλη.
Το σώμα σου ζεστή απουσία
απλώνεται στον κουρασμένο καιρό, απλώνεται
σε στίχους βροχής στο γκρίζο τοπίο
απλώνεται σε ποιήματα που γράφτηκαν
που γράφονται, που θα γραφτούν για σένα.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΝΤΩΝΗΣ

τις ημέρες αυτές

Posted by glarenia on Φεβρουαρίου 16, 2012
Posted in: Uncategorized. Tagged: . Γράψτε ένα σχόλιο
τις ημέρες αυτές δεν έχω σώμα.
εξατμίζεται στο ταβάνι και υγροποιείται κατά βούληση.
τις ημέρες αυτές δεν έχω σάρκα. τρέφομαι με υγρά και δάκρυα και ιδρώτα.
τις ημέρες αυτές δεν έχω θερμότητα.
τυλίγομαι με κουρέλια και δένω πέτρες στους αστραγάλους.
πόσο θα ήθελα να στολίζομαι με πολύτιμα υφάσματα
να χρωματίζομαι με πορφύρα
να αγγίζω το πρόσωπό σου.
κλαίω τα βράδια μουτζουρωμένη σαν απόρριψη.
τις ημέρες αυτές δεν έχω σώμα.
αν είχα θα σου ανήκε
Πηγή: dresses and cooki